-
1 res
1) вещь, предмет, a) вооб. существующие предметы (1. 10 § 1 D. 1, 1);in rebus humanis esse;
rebus hum. eximi etc. (см. humanus s. 1.);
in rerum natura esse (см. natura s. b.);
b) вещь как предмет права (1. 5 pr. D. 50, 16. 1. 23 eod.);
c) особ. физический предмет, входящий в состав имущества, res, quarum corpus manet, forma mutata est (1. 13 § 1. cf. 1. 14 eod. 1. 222 eod. Gai. II. 146. III. 90. 175);
res bonorum alicuius (1. 31 § 6 D. 3, 5. 1. 204 D. 50, 17. cf. 1. 15 eod.);
servitutes rerum, прот. personarum (1. 1 D. 8, 1);
rebus (прот. personis) cautum (1. 188 § 1 D. 50, 16);
in rem (прот. in personam) actio est, per quam rem nostram, quae ab alio possidetur, petimus (1. 25 pr. D. 44, 7. cf. 1. 1 § 1 D. 6, 1);
d) предмет спора, quanti res est (см. quantus. cf. 1. 179 D. 50, 16. 1. 193 eod. 1. 246 § 1 eod.);
rei persecutio (1. 14 § 2. 1. 16 § 2 D. 4, 2. 1. 12 § 1 D. 29, 4. 1. 11 D. 42, 5. 1. 35 pr. D. 44, 7);
de eadem re agere (1. 5 D. 44, 2);
e) спор, процecc, iudex, apud quem res coepta est (1. 49 pr. D. 5, 1. 1. 31 eod.); (см. s 2. 1. 8 § 1 D. 5, 2);
res iudicata (см.);
Gai. IV. 121. 1. 3 pr. D. 2, 12);
amittere rem (1. 5 D. 46, 5. 1. 22 § 5 D. 46, 8. 1. 14 D. 3, 3. 1. 8 § 17 D. 2, 15);
de re cognoscere (1. 12 D. 2, 4. 1. 23 § 1. 2 D. 4, 2);
f) дело, rebus praeesse (1. 2 § 32 D. 1, 2. 1. 57 pr. D. 50, 16. 1. 1 § 2 D. 3, 1);
rebus alicuius intervenire (1. 13 pr. D. 33, 1. 1. 9 pr. D. 2, 13. 1. 33 § 1. 1. 58. 63 D. 3, 3. 1. 1 § 1 eod. 1. 40 § 2 D. 2, 14. 1. 2 § 5 D. 50, 1);
familiaris, имущество;
g) для обозн. природы вещей, сущности известного правоотношения, plus in re est, quam in existimatione mentis (1. 9 § 4 D. 22, 6. 1. 2 § 15 D. 41, 4. 1. 110 § 1 D. 45, 1);
in re (no природе) esse, ut etc. (1. 33 D. 29, 2);
e re s. non ab re esse, putare, cooбразно с природой вещей, по свойству дела (1. 1 D. 12, 1. 1. 14 D. 22, 3. 1. 86 § 1 D. 28, 5. 1. 1 pr. D. 38, 9. 1. 1 § 2 D. 39, 4. 1. 26 D. 42, 1. 1. 17 § 6 D. 48, 5. 1. 1 § 3 D. 48, 8);
ut res patitur (1. 2 D. 1, 5);
h) in rem,= indefinite, generaliter, вообще относительно правоотношения прот. отношению к известному лицу напр. pacta in rem прот. in personam) sunt quoties generaliter paciscor, ne petam (1. 7 § 18. 1. cf. l. 17 § 5. 1. 28 § 2. 1. 57 § 1 D. 2, 14);
2) совокупность вещей, имущество, состояние, ex re alicuius acquirere (1. 45 § 4 D. 29, 2. 1. 63 D. 46, 3. 1. 11 pr. D. 46, 4);in rem iurare, прот. de sua persona (1. 1 § 3 D. 44, 5. 1. 13 § 1 D. 4, 4. 1. 12 pr. D. 42, 5. 1. 9 § 1 D. 4, 2. 1. 5 § 3 42, 4. 1. 9 § 8 D. 4, 2. 1. 4 § 33 D. 44, 4. 1. 5 pr. D. 7, 9).
stipulari (1. 68 D. 3, 3);
non ad in (сопоставление двух предлогов) rem versum pertinet (1. 1 § 10 D. 15, 2);
mutuari, credere (1. 2 § 4 D. 17, 1. 1. 8 C. 4, 35);
alicui (1. 4 C. 2, 13); (см. s. b); (1. 24 D. 2, 14);
obligare aliquem (1. 1 pr. D. 27, 4. 1. 1 § 3 D. 4, 4. 1. 8 § 4 D. 2, 8. 1. 1. 5. 9. 11 D. 46, 6);
res uxoria (см.);
res privata (см. s. 2); особ. = bona s. 1. b. (1. 12 pr. D. 28, 8. 1. 5 § 1 D. 37, 11. 1. 8 D. 38, 6. 1. 25 C. 3, 28);
3) совокупность изв. учреждений, отношений, напр. res militaris, военные дела (rubr. D. 49, 16. C. 12, 36);rem ab intestato habere (1. 16 D. 37, 5. 1. 1 § 8 D. 38, 6).
respublica, община, государство, напр. regimenta reip. (1. un. pr. D. 1, 11. 1. 14 D. 50, 1. 1. 1 pr. D. 50, 3. 1. 5 § 1. 1. 40 pr. D. 4, 6. 1. 15 § 1 D. 48, 5. 1. 1 pr. D. 50, 15. 1. 18 D. 17, 1. 1. 45 eod. 1. 32. 35. 36. 38 § 1. 1. 39. 41 seq. D. 4, 6. 1. 31 § 1 D. 47, 2. 1. 13 § 1 D. 39, 4);
4) факт. действие, rebus ipsis declarare voluntatem (1. 32 § 1 D. 1, 3. 1. 20 D. 50, 1. 1. 24 pr. D. 48, 5. 1. 1 § 1 D. 47, 10. 1. 7 § 8 cf. 1. 9 pr. eod.);servus reip. (1. 3 D. 45, 3); тк. форма правления: colonia, quae italicae coloniae remp. accepit (1. 1 § 2 D. 50, 15).
restituta hereditas videtur re ipsa (прот. cautione) facere collationem (1. 1 § 11 D. 37, 6, 1. 2 pr. D. 2, 14. 1 4 pr. D. 17, 2);
obligationes ex contractu aut re (nepeдача вещи) contrahuntur, aut verbis, aut consensu (1. 1 § 1 seq. cf. 1. 52 pr. § 1. 3 D. 44, 7. 1. 80 D. 46, 3. 1.. 9 § 3 D. 12, 1. 1. 46 D. 44, 7. 1. 4 eod. pr. I. 4, 1);
re ipsa s. revera, действительно, в самом деле (1. 13 § 1 D. 1, 18. 1. 6 § 11 D. 3, 5. 1. 30 § 2 D. 29, 2);
5)услуга, действие как объект обязательства (1. 7 § 6 D. 2, 14. cf. 1. 3 pr. D. 18, 5);mora in re (facta), re ipsa subsecuta (см. mora s. b. б. вв.).
6) последствие, результат (1. 41 § 1 D. 40, 7). 7) знакомство (1. un. C. 9, 11).dare ob rem (1. 1 pr. 1. 16 D. 12, 4. 1. 52 D. 12, 6. cf. causa s. 1. e).
-
2 liber
I līber, bera, berum1) свободный, вольный, независимый (civitas Cs; populus L); ничем не связанный, неограниченный ( possessio Cs)agri liberi C — поля, свободные от налоговbona (res familiaris) libera C — имение без долговl. (ab) aliquā re или alicujus rei — свободный от чего-л. (l. curā C; a delictis C; metu, laborum H)libera (liberior) toga (или vestis) virilis O — тога, надевавшаяся молодыми римлянами в день совершеннолетияlibero (abl. abs.), quid firmaret mutaretve T — причём в его (сената) власти было как утвердить, так и отменитьquaestio libera C — общий вопрос (не связанный с каким-л. лицом)liberum vinum H — вино, освобождающее от забот2) благородный, прямой, откровенный (homo, animus C)3) пустой, пустующий, незанятый (aedes L; lectulus C)4) своевольный, разнузданный, распущенный, распутный (adulescens Ter; libera turba temulentorum C)5) непредвзятый, беспристрастный ( judicium C)6) богатый, обильный ( cena Pt — об обеде, устраиваемом для гладиаторов перед боем)II liber, librī m.1) луб, лыко Vr, C, V2) книга, сочинение (librum de rebus rusticis scribere C; librum divulgare C, legere Ctl, Sen; libri Sibyllini C); свиток (libros volvere, pervolutare C)3) раздел, глава4) послание, письмо, рескрипт (l. principis PJ)5) перечень, список, реестр C6) договор (l. emptionis Vlg)III līber, erī m. Q, CJ sg. к liberi IV Līber, erī m.Либер, староиталийский бог оплодотворения, впоследствии отождествлённый с греч. Вакхом Vr, C etc.; перен. вино Ter, H -
3 fides
1) вера, доверие, fidem explere, оправдать доверие (1. 62 D. 12, 6);contractus, quos alienam fidem secuti (доверяя другим) instituimus (1. 1, D. 12, 1. I. 84 § 1 D. 50, 17);
qui pecunias apud mensam, fidem publicam secuti (доверяя общественному кредиту) deposuerunt (1. 24 § 2 D. 42, 5);
2) верность, честность, а) вообще;tidem alicuius sequi обозначает также давать кому в долг (1. 41 J. 2, 1:- si is, qui vendidit, fidem emtoris secutus est, dicendum est, statim rem emtoris fieri); в таком же смысле: fidem habere alicui (1. 19 D. 18, 1. 4 § 8 D. 40, 5).
egregia in rempubl. fides (1. 1 pr. D. 50, 15);
fides tutoris (1. 22 D. 34, 9), curatorum (1. 5 § 6. 1. 33 § 1 D. 26, 7);
res ex fide agenda (1. 60 § 4 D. 17, 1. 1. 53 D. 5, 1. 1. 1 § 4 D. 16, 3. 1. 58. D. 17, 1. 1. 3 D. 22, 3), in fidem alicuius confugere (1. 5 D. 40, 1. 1. 12 D. 38, 5): fidem adhibere, exhibere (1. 7 D. 17, 1. 1. 1 § 2 D. 19, 5), praestare (1. 38 D. 3, 5. 1. 5 § 15. D. 24, 1. 1. 4 D. 27, 5);
b) по отношению к исполнению данного обещания, слова (1. 1 pr. D. 2, 14);
fidem praestare pacto, transactioni, placitis, исполнить все условия соглашения (1. 52 § 1 eod. 1. 17 pr. D. 5, 2. 1. 6 C. 2, 4);
fidem contractus (non) implere (1. 19 § 9 D. 19, 2. 1. 9 D, 19, 5. 1. 26 § 3 D. 23, 4. 1. l0 pr. D. 2, 4. 1. 16 D. 2, 15. 1. 1 pr. 1. 25 pr. D. 13, 5. 11 § 4. 1. 5 pr. D. 16, 3. 1. 5 D. 18, 3);
fides sacramenti rupta (1. 11 pr. D. 29, 1); слово, обещание, обязанность, tacitam fidem interponere (ut non capienti restituat hereditatem);
in fraudem legum s. iuris fidem accommodare (1. 46 D. 5, 3. 1. 43. § 3 D. 28, 6. 1. 10 pr. D. 34, 9. 1. 40 § 1 D. 49, 14. 1. 3 C. 6, 50. 1. 67 D. 3, 3);
fidem exsolvere (l. 5 § 15 D. 24, 1. 1. 40 pr. D. 18, 1); в особ. относится в поручительству: отсюда формула стипуляции: id fide tua esse iubes? (1. 75 § 6 D. 45, 1. 1. 51 pr. D. 46, 1. cf. 1. 60 § 1 D. 17, 1);
fidem dicere pro aliquo = fideiubere (1. 62 § 1 eod.);
in fidem suam recipere (1. 49 pr. D. 19, 1);
fidem suam obligare pro aliquo (1. 27 § 2 D. 16, 1. 1. 28 § 6 D. 34, 3. 1. 54 D. 46, 1);
fide et periculo alicuius dare (1. 24 eod.);
3) достоверность, истина, fides instrumentorum (tit. D. 22, 4. C. 4, 21), testium, testationis, testimonii (1. 1 pr. 1. 2. 3. pr. § 1. 1. 13 D. 22, 5. 1. 11 eod. 1. 32. § 1 D. 47, 2), fides alicui contra se habebitur (1. 11 § 1 D. 11, 1. 1. 2 § 2 D. 50, 8. 1. 6 § 1 D. 1, 18);fide alterius fideiubere pro alio (1. 53 D. 17, 1. 1. 46 § 1 D. 3, 5).
fides probationis (1. 49 C. 3, 32. 1. 1 C. 8, 2);
4) христианская вера: ministrt verae orthodoxae fidei (1. 27 C. 1, 3);fides veri, veritatis, (1. 2. 5 C. 2, 1. 1. 6. C. 6, 23. 1. 2 C. 8, 32. 1. 8. C. 8, 54).
5) bona fides, a) добрая вера, добросовестность, mala fides = dolus: fides bona contraria est fraudi et dolo (1. 3 § 3 D. 17, 2);a fide Christianorum discrepare (1. 12 C. 1, 9. I. 4 C. Th. 16, 7); символ веры, fides Nicaena (см.).
bona fide противоп. per fraudem negotium contrahere (1. 35 pr. D. 19, 2);
b. fide, non in fraudem, gestum negotium (1. 34 D. 3, 3);
non mala fide, противоп. callide (1. 5 § 4. D. 26, 8);
pactum mala fide factum (1. 9 C. 2, 3. 1. 68 pr. D. 18, 1. cf. 1. 18 D. 3, 5. 1. 10 pr. D. 17, 1. l. 5 § 7 D. 26, 7. 1. 32. § 2. 3. 1. 58 § 1. eod.);
ex b. f. reddere (1. 11 D. 16, 3);
ex b. f. esse, praestari (1. 22 § 4 D. 17, 1);
bona f. exigit.: ut, quod convenit, fiat (1. 21 D. 19, 2. cf. 1. 11 § 1 D. 19, 1. 1. 57 D. 50, 17. 1. 1 § 7 D. 16, 3. 1. 23 D. 50, 17);
contractus, quibus doli praestatio vel b. f. inest (1. 152 § 3 eod. 1. 31 pr. D. 16, 3);
bonae fidei contractus, двусторонний договор, основанный на доброй вере (1. 11 § 18. 1. 48 D. 19, 1. 1. 32 § 2 D. 22, 1);
bonae f. iudicium, иск, вытекающий из упомянутого договора, причем усмотрению судьи предоставлялся обширный простор принимать во внимание не только те обстоятельства, которые были указаны в формуле, но и всякие другие, на которые могла сослаться сторона при дальнейшем производстве дела. Bonae fidei iudicium противопоставляется stricti iuris iudicium (§ 30 J. 4, 6. 1. 7 § 5 D. 2, 14. 1. 7 D. 3, 5. 1. 3 § 2 D. 13, 6. 1. 24 D. 16, 3. 1. 54 pr. D. 17, 1. 1. 11. § 1 D. 19, 1. 1. 31 § 20 D. 21, 1. 1. 5 D. 22, 1. 1. 5 pr. cf. I. 2 § 3 D. 44, 1);
iudicium, quod ex b. f. descendit (1. 57 § 3 D. 18, 1);
actio, quae ex b. f. oritur (1. 2 § 2 D. 43, 26);
arbitrium bonae f. iudicis (1. 4 § 2 D. 12, 4);
b) добрая вера, т. е. убеждение лица в том, что оно не нарушает ничьих прав, действует добросовестно, против. mala fides, напр. bona - mala fide emere;
bonae fid. emtor (§ 35 J. 2, 1. pr. J. 2, 6. Gai. II. 49. 1. 7 § 11. 17. 1. 13 § 2 D. 6, 2. 1. 27 D. 18, 1. 1. 2 pr. § 1 D. 41, 4. 1. 109 D. 50, 16);
bona - mala fid. possidere;
bonae-malae f. possessor (1. 25 § 7 D. 5, 3. 1. 45. D. 6, 1. 1. 48 § 1 D. 41, 1. 1. 3 § 22 D. 41, 2. Gai. II. 43. 45. 1. 38 D. 41, 3. 1. 136. D. 50, 17. 1. 137 eod.);
bona f. accipere, praestare (Gai. VI. 43. III. 155);
bona fide diutina possessione capere posse (1. 43 § 1 D. 41, 2);
bona-mala f. percipere fructus (1. 4 § 2 D. 10, 1);
bona f. servire (1. 23 § 6 1. 25. § 2. 1. 43 § 3 D. 21, 1. 1. 19. 21. 23. 49. 54. D. 41, 1. 19. 33. D. 45, 3. 1. 12. § 6 D. 40, 12).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > fides
-
4 bonus
a, um (compar. melior, ius; superl. optĭmus, a, um)1) хороший, добрый, благой, славныйaetas bona C — лучшая пора жизни, т. е. молодостьcaelum bonum Cato и tempestas bona C — хорошая погодаfama bona C — доброе имя, хорошая репутацияbona mors PJ — лёгкая смертьquod bonum, faustum, felix fortunatumque sit! C etc. (формула пожелания) — да сопутствует счастье!bonum factum! (формула, с которой начинались указы) Su — на благо и счастье!2) дельный, умелый, искусный (poēta, gubernator C; dux O; medicus C, CC)b.dicere versus V — мастер читать стихи3) доброкачественный, добротный, тж. годный, удобный подходящий (ager Ter; verba C)bona dicta Enn — меткие словца, остротыbono animo esse Pl, Ter, Cs etc. — быть в хорошем настроении, не терять бодрости духаbono tempore Sen з — аблаговременноb. militiā T — отличившийся на военной службеjuvenis forma quam mente melior VP — юноша более красивый, чем умный4) значительный (bona magnaque pars Ter; bona librorum copia H); знатный, благородный ( optima Dido V)5) справедливый, честныйvir b. или просто bonus C etc. — порядочный, честный человекbona causa C — справедливое (правое) дело, но -
5 corpus
1) тело, corporalis, телесный, физический: vitium corporis s. corporale, прот. v. animi (1. 1 § 10 D. 21, 4);in corpore vel in animo damnum sentire (1. 9 § 3 D. 1, 3);
in suum corpus saevire (1. 9 § 7 D. 15, 1);
corpore quaestum faecre (1. 47 D. 23, 2);
corpus miscere cum aliquo, совокупляться (1. 144 D. 50, 16);
causae corpori cohaerentes, телесные качества раба (1. 22 § 1 D. 9, 2);
liberum corpus, тело свободного человека, aestimationem non recipit (1. 3 D. 9, 1. 1. 7 D, 9. 3. 1. 2 § 2 D. 14, 2);
praesentia corporis (1. 1 § 1 D. 26, 8);
in corpore hominis errare, ошибка в лице (1. 9 pr. D. 28, 5);
corpus ac salus furiosi, против. patrimonium (1. 7 pr. D. 27, 10);
corpori indicta obsequia прот. onera patrimonii (1. 4 § 2 D. 50. 4);
corporale munus, ministerium, corpor. labor (1. 3 § 3 1. 18 § 1. 26 eod. 1. 8 § 4 D. 50, 5);
2) физическое действие: соrpore apprehendere, acquirere possessionem, possidere (1. 1 pr. 21 1. 3 § 1. 8 D. 41, 2); (1. 44 § 2 eod.);corpus, мертвое тело, труп (1. 1 § 5. 1. 14 § 5. 1. 38-40 D. 11, 7. 1. 3 § 4. 5. 1. 7. 11 1). 47, 12).
corporalis possessio, владение вещью (1. 24. 25 § 2 eod. 1. 40 § 2 D. 13, 7)ж corporaliter tenere (1. 24 cit.), omittere possessionem (1. 23 § 1 eod.);
jusjurandum, sacramentum corporaliter praestare (1. 1 C. 2, 28. 1. 3 C. 2, 43);
3) вещество, материя: res abesse videntur etiam hae, quarum corpus manet, forma mutata est (1. 13 § 1 D. 50, 16);corporalis iniuria (l. 2 C. 11, 13).
oсоб, физический предмет, res corporalis, quae tangi potest. прост., "quae iu iure consistit" (1. 1 § 1 D. 1, 8); также corpus прот. ius, например universae res hereditatis - sive iura, sive corpora sint (1. 18 § 2 D. 5, 3); (1. 50 pr. eod.);
bona - sive in corporibus sunt sive in actionibus (1. 3 pr. D. 37, 1); 1. 3 § 1 eod.), corporale pignus прот. nomen (1. 15 § 10 D. 42, 1);
possideri possunt, quae sunt corporalia (I. 3 pr. D. 41, 2); (1. 2 § 3 D. 43, 26); (1. 222 D. 50, 16), sive corporis dominus, sive is, qui ius habet (1. 13 § 1 D. 39, 2);
sive in corpore, sive in iure, loci, ubi aqua oritur, habeat quis ius (1. 8 D. 39, 3); (1. 4 pr. D. 8, 5);
corpus прот. pecunia (1. 9 pr. D. 4, 4. 1. 13 § 2 D. 20, 1. 1. 21 § 2 D. 21, 2. 1. 5 pr. D. 25, 1);
corpora nummorum. отдельные монеты (I. 19 § 2 D. 12, 6. 1. 24 D. 16, 3. 1. 51 D. 30. 1. 29 pr. D. 45, 1), также corpor. pecuniae (1. 34 § 2 D. 20, 1);
corp. instrumentorum (1. 3 § 5 D. 43, 5), rationum, счетные книги (1. 37 D. 40, 5); (1. 40 D. 19, 1);
si de corpore conveniat, error autem sit in vocabulo (1. 6 § 4 D. 6, 1);
in corpore consentire, dissentire (1. 9 pr. D. 18, 1. 1. 34 pr. D. 41, 2);
corporaliter, относительно материального состава вещи: corp. deminii (1. 5 pr. D. 25, 1);
corp. rem transferre (1. 1 § 5 D. 43, 3);
4) совокупность различных предметов, как одно целое: corp. instrumentorum (1. 15 D 42, 5);pignori dare (1. 1 § 15 D. 41, 2).
corpus servorum (l. 195 § 3 D. 50, 16); (§ 18 J. 2, 20. 1. 23 § 5D. 6, 1. 1. 30 pr. В. 41, 3);
corpus matrimonii, состояние, имущественная масса (1. 20 D. 4, 2. 1. 9 § 5 D. 22, 6. 1. 23. 25 D. 34, 4);
corpus Homeri, все сочинения Гомера (1. 52 § 2 D. 32);
4) корпорация, общество: collegia v. corpora, quibus ius coeundi lege permissum est (1. 5 § 12 D. 50, 6);omne corpus iuris, собрание всех законов (1. 1 pr. C. 5, 13).
corpus cui licet coire (1. 21 D 34, 5);
corpus habere, составлять корпорцию (1. 1 pr. § 1 D. 3, 4);
a municipibus et societatibus et corporibus bon. poss. agnosci potest (1. 3 § 4 D. 37, 1);
qui manumittitur a corpore aliquo s. collegio (I. 10 § 4 D. 2, 4); (1. 17 § 2 D. 27, 1);
corpus mensorum frumenti (1. 10 § 1 D. 50, 5); отсюда corporatus, принадлежащий к известной корпорации, особ. цеховой член, напр. corporati urbis Romae (tit. C. 11, 14), civitatis Alexandrinae (1. un. C. 11, 28);
municipes et corporati eiusdem loci (I. 8 C. 11, 1).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > corpus
-
6 bonus
1) добрый, bonus vir, честный человек, который поступает справедливо и добросовестно и мнение (arbitratus, arbitrium) которого считается справедливым, отсюда: bono viro s. boni v. arbitrio convenit (1. 80 D. 17, 2. 1. 5 § 8 D. 26, 7);boni v. officio fungi (1. 4 § 1 D. 10, 2);
bono v. committere (1. 75 pr. D. 30): in bonum v. remittere, предоставить на благоусмотрение честного человека (1. 137 § 2 D. 45, 1); в том смысле b. judex (1. 3 § 3 D. 13,6);
b. paterfamilias, порядочный, осторожный отец семейства (1. 9 § 2 D. 7, 1. 1. 15 § 1 D. 7, 8. 1. 22 D. 40, 4);
b. fides (см. s. 5);
b. mores (см. mos s. l. b.);
b. causa (см. s. 3);
bonum (et) aequum, оценка, решение дела по справедливости: quanti bonum aequum videbitur judici (1. 42 D. 21, 1);
in quantum ex bono et aequo res patitur (1. 1. D. 14, 5); (1. 18 pr. D. 47, 10);
bono et aequo non convenit (1. 6 § 2 D. 23, 3);
nec melius (nec) aequius (1. 66 § 7 D. 24, 3);
bonum иногда просто в смысле: справедливый: pro bono aestimare (1. 13 § 1 D. 33, 1);
actio in bonum et aequum concepta, иск, даваемый претором вместе с формулою, которая обязывала судью разбирать все дело по совести (bona fides) и по справедливости (aequitas), применяя все особенности каждого отдельного случая = actio bonae fidei (l. 8 D. 4, 5. 1. 10 D. 47, 10); в старой формулярной системе intentio начинается словами: "quidquid N. N. ex bono et aequo (= ex fide bona) dare fac. oportet". - Ex bono et aequo обознач. юридич. порядок, основанный на высшей справедливости, которым отличалось новейшее римское право, выработанное во время классических юристов, ex b. et aeq. est injur. actio (1. 11 § 1 D. 47, 10);
ex b. et a. oritur actio de effusis, funeraria (1. 5 § 5 D. 9, 3. 1. 14 § 6 D. 11, 7);
ex b. et a. introducta indebiti condictio (1. 66 D. 12, 6);
quod ob rem datur, ex b. et a. habet repetitionem (1. 65 § 4 eod.);
2) беспорочный, b. opinio, доброе имя (1. 6 C. 5, 43). 3) достойный похвалы, b. ratione (1. 3 § 5 D. 43, 29);ex b. et a. exceptio accommodanda (1. 2 § 8 D. 2, 11).
4) дельный, храбрый, b. miles (1. 5 § 6 D. 49, 16). 5) хороший, годный, о стоимости, ценности, aeque bonum reddere = eadem bonitate solvere (1. 3 pr. D. 12, 1);dolus b., хитрость (в отношении к врагам) (1. 1 § 3 D. 4, 3).
6) целительный, b. venenum (1. 236 D. 50, 16), тк. выгодный, полезный, quo bonum est? (1. 3 § 11. 1. 10 § 4. D. 37, 3);b. nomen (1. 1 pr. D. 14, 6. 1. 26 § 2. D. 17, 1).
occasio b. (1. 13 D. 1, 3);
bonis conditionibus emere, vendere (§ 2 J. 1, 8. 1. 54 D. 21, 1);
meliorem conditionem facere, afferre, offerre (см. melior). - Bonum (subst.) выгода, польза, bono alicujus cedere, приносить кому пользу (1. 3 § 6 D. 15, 3);
b. publicum, общественное благо (1. 1 D. 41, 3).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > bonus
-
7 aucto
—, —, āre [frequ. к augeo ]1) непрерывно увеличивать, приумножать, всё больше обогащать ( omnes res Lcr)a. perpetuo lucro res Pl — постоянно обогащатьсяte bona Juppiter auctet ope Ctl — да будет Юпитер милостив к тебе -
8 excedo
ex-cēdo, cessī, cessum, ere1) уходить, уезжать, удаляться (ex pugnā Sl; oppido Cs, urbe C; finibus и ex finibus L, Cs; ex proelio и proelio Cs; viā и ex viā Cs; in Boeotiam L; urbem L; patrios muros Lcn)2) выходитьe pueris e. C — выйти из детского возрастаe memoriā e. L — изглаживаться из памяти (приходить в забвение, забываться)e. palmā V — уступить пальму первенства3)4) выступать, выдаваться вперёд, торчать ( nulla pars excedit extra C); возвышаться (rupes quattuor stadia in altitudinem excedit QC); выходить за пределы, перешагнуть, переступать (supra rationem VM; ultra fidem VM; radīcem montis Sl; justum modum L, Q etc.; summam octoginta milium L)res fidem (тж. fidem veritatis) excedit O, PM, VP — это невероятно5) превосходить ( aliquem eloquentiā Su); достигать, подниматься (ad summum impepii fastigium VM); превышать (nubes excedit Olympus Lcn)excessēre metum mea jam bona O — то, что есть уже у меня, позволяет мне ничего не бояться ( слова Ниобы)6) удаляться, отклоняться ( ex pristĭnā consuetudine bAfr)e. in fabellam Sen — рассказать (в порядке отступления от темы) басню7) продвигаться, проникать ( Scythiae rex usque Aegyptum excessit Just)8) переходить, превращаться (res parva dictu in magnum certamen excessit L)9) приходиться, совпадать -
9 competo
com-peto, īvī (iī), ītum, ere1) вместе домогаться, добиваться, стремиться ( aliquid Just)2) сходиться, встречаться ( viae competunt Vr)3) приключаться5) соответствовать, подходить, согласовыватьсяtanto Othonis animo nequaquam corpus competiit Su — тело (осанка) Отона нисколько не соответствовало его столь мужественному характеру6) быть годным, способнымneque oculis neque auribus satis c. T — ничего не видеть и не слышатьc. ad arma capienda L — суметь взяться за оружиеscientia bonorum et malorum, quae sola philosophiae compĕtit Sen — наука о добре и зле, которая одна только и составляет предмет (относится к) философии7) юр. требовать согласно закону ( bona CTh) -
10 distraho
1)а) тянуть, влечь в разные стороны ( in diversa distrahi L — о казни четвертованием); раздроблять (corpus nullum, quod distrăhi non possit C); отрывать, отторгать (de и a corpore Lcr, Sen); разделять, разъединять ( Taurus mediam distrăhens Asiam PM)d. voces C — разделять гласные, т. е. допускать зияние ( hiatus)б) рассеивать, разбрасывать ( fuga distraxit aliquos C); раскалывать (domum alicujus in partes Su; res publica distracta lacerataque L); распылять ( oratoris industriam in plura studia C)d. animum alicujus C — заставить кого-л. колебатьсяdistrahi in contrarias partes или sententias C — колебаться между противоположными мнениями, быть в нерешительностиin subtilitatem inutĭlem distrahi Sen — уйти в ненужные тонкости, размениваться на мелочи2) распродавать (bona venum AG; agros T; merces CJ)3) разрывать (aliquem equis Vr, L); разламывать ( saxa Sen); воен. прорывать ( aciem Cs); разметать ( vallum L); растрепать ( comam O); растерзывать ( genas O); расторгать ( matrimonium Dig); (по)рвать, разрушать ( societatem C); распускать ( collegia Su); расстраивать, (по)мешать ( rem Cs); прекращать, улаживать ( controversias C)distrahi cum aliquo C — поссориться (порвать) с кем-л.5) отвлекать, отрывать, разлучать (aliquem ab aliquo Ter, C)d. aliquem a complexu suorum C — вырвать кого-л. из объятий близких -
11 divido
dīvido, vīsī, vīsum, ere [одного корня с viduo ]1)а) разделять, делить (aliquid in duas partes C; bona inter se Nep); распределять, раздавать (praedam militibus Sl; agros viritim civibus C и per veteranos Su); отделять ( flumen Rhenus dividit agrum Helvetium a Germanis Cs)annum ex aequo d. O — разделить год пополамб) отрубать, отсекать ( divisa a corpore capita L)2) поселять раздор, разъединять3) проламывать ( muros V); раскалывать ( aliquid cuneis PM); разрубать ( aliquem securi medium H)alio mentes, alio d. aures Ctl — слушать одно, а думать о другомanimum nunc huc, nunc illuc divĭdit V — (ему) на ум приходит то одно, то другое4) положить конец, пресечь ( iram H)5) отличать ( legem bonam a malā C)6)а) распределять, размещать (omnia temporibus Just; equitatum in omnes partes Cs; copias hiematum Nep)б) ритмически или в такт распевать ( grata feminis carmina citharā H)7) разлучать, держать вдали ( aliquem V)8) голосовать по отдельным пунктам (sententiam C, PJ, Sen)9) покрывать выпуклыми украшениями (gemma, quae fulvum divĭdit aurum V)10) грам. делить на слоги ( verba Su)11) Pl, Pt = paedico -
12 externus
I a, um [ exter ]1) находящийся вне, внешний (e. et adventicius tepor C; bona O; hostis C)2) чужой, посторонний (res, homines C)3) иноземный, чужеземный, иностранный (mores T; gens V)II externus, ī m.1) чужак, чужой, посторонний человек ( canum odium in externos C)2) иностранец, чужеземец ( externi alienique VP) -
13 fides
I fidēs, eī (у Pl, Lcr тж. ēī) f.1) вера, доверие, уверенностьfidem habere C (tribuere, adjungere C etc., ferre V) alicui — верить (доверять) кому-л.abrogare alicui fidem C — не доверять кому-л.ultra fidem Su — невероятноhabere fidem O — заслуживать доверие, быть надёжным, ноsi qua (dicenti) f. est Pt — если вы верите мне, т. е. уж этому можете поверитьfidem facere C, Cs, L — внушать доверие (заставлять верить)aptum quiddam ad fidem faciendam C — нечто способное внушить доверие (т. е. убедительное)f. male ambulans rerum venalium Pt — неважное качество товаровpropter (per) fidem decipere aliquem Ter, L — злоупотребить чьим-л. доверием (обмануть чьё-л. доверие)f. fieri non poterat Cs — трудно было поверить (не верилось)2) кредитf. concĭdit (sublata est) C — кредит упалf. angustior erat Cs — кредит сузился3) верность, честность, добросовестностьjustitia creditis in rebus f. nominatur C — справедливость в вопросах доверия именуется добросовестностьюfidem alicujus orare atque obsecrare C — взывать к чьей-л. совести4) при клятвахper fidem! Pl — клянусь честью! или Pt молю (заклинаю) тебя!, тж. от всей души, искренно(ex) bonā (optimā) fide Pl, C etc. — по чистой совести, по чести5) достоверность, истинность, подлинность (tabularum, litterarum C; testimonii Dig)f. gaudii PJ — неподдельная радостьf. penes auctores erit Sl — за истину пусть отвечают авторыaliquid ex fide narrare Su — правдиво рассказывать о чём-л.ad (in) fidem rei alicujus L — в доказательство чего-л.fidem memoriae alicujus appellare Pt — в доказательство ссылаться на чьи-л. воспоминания6) выполнение, исполнение (dictis addere fidem O; verba (dicta) sequitur f. O)en haec promissa f. est? V — разве это называется выполнить обещания?7) уверение, обещание (fidem dare, accipere C, L etc.)fallere C (violare C, mutare L) fidem, in fide non stare C — не сдержать словаf. (publica) C — государственная гарантия (обещание) безопасности, неприкосновенностиfidem publicam alicui dare C — гарантировать кому-л. безопасность8) защита, покровительство (haec urbs est in fide meā C; implorare fidem deum hominumque C; in fidem recipere aliquem Cs)sequi fidem alicujus Cs — искать чьего-л. покровительстваtradere L (permittere, commendare, committere Ter, conferre C) se или venire in fidem alicujus Cs — отдаться под чьё-л. покровительство или сдаться на волю победителя9) упование, ожиданиеsegĕtis f. H — виды на урожай10) залог, порука (pacis pignus fidesque O; f. pacis et belli Fl)12) символ веры (f. Nicaena CJ)II fidēs, is f. [одного корня с findo и filum]1) струна H, O; преим. pl. струнный инструмент (кифара, лира)canere fidibus C, O — играть на кифаре2) игра на струнном инструменте (discere, docere fidibus C)3) поэт. поэзия (f. Latinae H и Latina Pers)4) созвездие Лиры Vr, C -
14 patrius
a, um [ pater ]1) отцовский, отеческий (potestas C; amor O); принадлежащий (принадлежавший) отцу, доставшийся по наследству от отца (regnum Sl; animus C)bona patria Ter (res patriae C) — отцовское (родовое) имение2) дедовский, наследственный, древний (mos C, O; sacra C)3) родной, отечественный ( sermo C)sepulcrum patrium H, C etc. — могила в родной земле или семейная4) грам. родительный ( casus AG) -
15 pendo
pependī, pensum, ere1) вешать, отвешивать (herbas O; aliquid aequā lance Eccl)2) взвешивать, обсуждать, обдумывать (res, non verba C; aliquem ex virtute C; aliquid suo pondere C)3) ценить, уважать, ставить (aliquid magni H, parvi Sl)4) платить, выплачивать, вносить (pecuniam alicui C; vectīgal Cs, C, Sl; stipendium alicui Cs, Sl, L)5) нести, терпеть ( poenam pro scelĕre Lcr и poenas temeritatis C); искупать (crimen, culpam VF; aliquid sanguine Just)7) перен. иметь вес, значение ( bona vera idem pendunt Sen — v. l. pendent) -
16 salvus
a, umневредимый, целый, находящийся в полной сохранности, нетронутый (s. et incolumis Cs); невскрытый ( epistula C); целомудренный, непорочный ( Penelope Prp)me salvo Pt — пока я живsalvā fide C — не нарушая данного слова, с чистой совестьюsalvis rebus C — без имущественного ущерба, благополучно или при хороших обстоятельствахsalvā veneratione, salvā reverentiā alicujus Ap — из благоговейного почтения к кому-л.ne sim s. (si) или s. esse nolo (si) C ( в клятвах) — пропади я пропадом (если)satisne (satin') salvae (sc. res essent)? L — всё ли в надлежащем порядке? -
17 verbum
ī n.1) слово, выражениеv. voluptatis C — слово «voluptas»nullum v. facere Pl, Ter etc. — не говорить (не сказать) ни словаverba facere или habere C etc. — произносить речь, говоритьantequam v. facerem C — прежде чем я что-л. сказалverba facere (e)mortuo погов. Pl, Ter — обращаться к мертвецу, т. е. тратить слова попустуverbis certare Ap — споритьin verba alicujus jurare QC — клясться кому-л. в верностиad v. или e (de, pro) verbo — слово в слово, дословно (reddere, ediscere C)nec v. verbo curabis reddere H — не старайся переводить слово в словоgratum mihi feceris, si uxori tuae meis verbis eris gratulatus C — ты меня обяжешь, если поклонишься своей жене от моего имениverbo C — (чисто) словесно, по имени, номинально или (одним) словом, но тж. устно (v. assentiri Sl)verbo liberi sunt C — (граждане, которые) свободны только на словах2) слова, выражение, изречение, поговоркаverum est v., quod... Pl — правильно говорится, что...te tribus (или paucis) verbis volo Pl — хочу тебе сказать пару словbona verba, quaeso! Ter — потише, пожалуйста!3) pl. (одни лишь) слова, пустая болтовняverba alicui dare C, H, O, Pt — морочить, обманывать кого-л.4) грам. глагол C, Vr -
18 administrare
1)назначать, напр. legatum adm. alicui (1. 10 § 1 D 5, 2). 2) управлять, вести, занимать должность, negotia (1. 6 § 12. 1. 8. 19 § 5 D. 3, 5);res ratinoesve (1. 9 pr. D. 2, 13);
bona (1. 5 § 2 D. 37, 10);
societatem (1. 16 pr. D. 17, 2);
officium, munus, magistratum (1. 46 D. 18, 1. 1. 15 D. 50, 1);
administrans, наместник провинции (I. un. C. 5, 2. 1. 5 C. 12, 41. 1. 5 § 1 C. Th. 8, 15).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > administrare
-
19 caducus
(adi.) 1) упавший: glans cad. (1. 30 § 4 D. 50, 16). 2) caducum, в тесном см. по lex Julia et Papia Poppaea (lex Jul. caducaria), обозн. наследство по завещанию, которое один из наследников по тем или другим причинам (смерть, отказ, неспособность, неосуществление условия) не мог приобрести. В случае ежели завещатель нисходящих или восходящих до третей степени не назначил наследниками и если не было субститутов или conjuncti, то имущество, как выморочное, поступало в aerarium, а со времен Каракаллы в казну (fiscus) (caducorum vindicatio);3) все то, что поступало в казну (res vacans), напр. bona, hereditas cad. в случаях, когда имущество, которое доставалось наследнику недостойному (indignus), поступало в казну (1. 3 D. 28, 4. 1. 9 D. 29, 5. 1. 2 § 2 D. 29, 6);no lex Julia имели преимущество перед казною также heredes и legatarii patres (Gai. II. 206. 207. Ulp. 1, 21. XVII. XIX, 17. XXIV, 12. XXV, 17. Vat. § 195. fr. de J. F. § 3. 1. un. C. 6, 51).; Юстиниан отменил caducorum vindicatio, отличая caducum от ип causa caduci, что относилось именно к тому случаю, когда honoratus умирал после составления завещания, еще при жизни завещателя, или когда условие отпало (1. un C. cit.).
dos caduc. (1. 38 § 1. 1. 61 D. 23, 2);
librarii caducorum, те, которые составляли списки выморочным имуществам, поступающим в казну (1. 6 D. 50, 6).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > caducus
-
20 capere
1) приобретать, получать (1. 71 pr. D. 50, 16. 1. 51 D. 50, 17. 1. 140 D. 50, 16); особ. а) о приобретении собственности по давности (1. 5 pr. 1. 12. 1. 15 § 16. 26 D. 39, 2. 1. 3 § 3. 23. 1. 26. 36 D. 41, 2. 1. 10 § 1. 1. 21. 23 pr. D. 41, 3);usu сар. (1. 28 eod. 1. 2 § 6 D. 41, 4); отсюда capio, давность (1. 48 § 1 D. 41, 1. 1. 4 § 1 D. 41, 4);
b) о приобретении по завещанию: cap. hereditatem (1. 62 pr. D. 28, 5. 1. 12 § 1 D. 37, 1), legatum (1. 24 § 12 D. 40, 5; (ex testamento) cap. posse, cap. prohiberi legibus (Gai. I. 23 seq. 25. 123. 11. 110 seq. 225. 274. sq. 284. 286. Ulp. XXII 3, 1. 11 D. 28, 6. 1. 128 D. 30. 1. 10 § 1 D. 34, 9);
usque ad certum modum cap. posse (1. 27 D. 22, 3);
solidum, totum cap. (non) posse, solidi capiendi jus (Ulp. XVII. 1. 1. 72. 78 § 3 D. 28, 5. 1. 55 § 1 D. 31);
partem cap. (1. 42. eod.);
jus capiendi (1. 2 § 2 D. 49, 14);
non capiens, неспособный приобретать (1. 46 D. 5, 3. 1. 43 § 3 D. 28, 6. 1. 59 § 1 D. 35, 2. 1. 122 et seq. D. 30);
2) вооб. получать, принимать, cap. donum (1. 18 D. 1, 18), dignitatem (1. 6 pr. D. 50, 4), munera civilia (1. 18 D. 50, 16), fructus (1. 31. 203 eod. 1. 2 D. 22, 1), alimenta (1. 4. 11 D. 34, 1), vectigal (1. 17 § 1 D. 50, 16), initium, statum eventus (1. 201 D. 50, 17), interpretationem (1. 168 § 1 eod.). 3) брать, взять, отнимать: сар. bona alicujus (1. 5 C. 10, 1); (1. 15 § 2. 4. 7 D. 42, 1);c) всакого рода приобретения, обусловливавшиеся смертью известного лица: mortis causa capere, т. с. capio (1. 31 pr. D. 39, 6. 1. 8. 18 pr. § 3. 1. 21. 22. 31 § 2. 1. 35 pr. 36 eod.).
4) занимать, loca ab hostibus capta (1. 36 D. 11, 7). 5) брать в плен, ab hostibus capi (1. 4 § 3 D. 1, 5);capio (pignoris), задержание (Gai. IV. 26, 28, 1. 15 § 4 D. 42, 1. 1. 2 C. 10. 21. 1. 2 C. Th. 11, 9).
cap. animalia (1. 1 § 1. 1. 3 D. 41, 1), aquam, собирать (1. 19 D. 8, 2);
6) обманывать (1. 3 § 4. 9 § 2. 1. 11 § 2-4 D. 4, 4. 1. 116 § 1 D. 50, 17). 7) лишать: luminibus captus (1. 17 pr. D. 50, 1);amore capi (1. 2 § 24 D. 1, 2).
8) вмещать в себя: certam mensuram cap. (1. 6 § 4 D. 19, 1); обознач. также умственные силы, волеспособность: cap. intellectum (1. 1 § 3 D. 41, 2), dolum (1. 15 D. 40, 12). 9) допускать: res capit restitutionem (1. 9 § 4 D. 4 D. 4, 4).mente captus (1. 17 D. 28, 1).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > capere
- 1
- 2
См. также в других словарях:
BONA dea — quam Veteres Faunam, sive Fatuam dixêre, tantae pudicitiae fuit, ut nemo illam, dum vixit, praeter virum mas viderit, nec nomen eius audiêrit: propter quod illi solae mulieres Romanae noctu in operto sacrificabant. Tibullus l. 1. El. 6. v. 22.… … Hofmann J. Lexicon universale
semper in dubiis id agendum est, ut quam tutissimo loco res sit bona fide contracta, nisi quum aperte contra leges scriptum est — /sempar in d(y)uwbiyas id ajendam est, at kwaem t(y)uwtisamow lowkow riyz sit bowna faydiy kantraekta, naysay k(w)am apartiy kontra liyjiyz skriptam est/ In doubtful cases, such a course should always be taken that a thing contracted bona fide… … Black's law dictionary
Semper in dubiis id agendum est, ut quam tutissimo loco res sit bona fide contracta, nisi quum aperte contra leges scriptum est — (Civil law.) In doubtful matters it should always be arranged so that a bona fide contract is in the safest situation, excepting when the writing is plainly contrary to law … Ballentine's law dictionary
Leben (Verb.) — 1. Allens, wat liewet, dat liewet gêrn. (Waldeck.) Holl.: Al, wat leven heeft ontvangen, gaat op losse en looze gangen. (Harrebomée, II, 19.) 2. Anders lebt man bei uns, anders zu Rom. 3. Aso lang man lebt, thur (darf) män nit reden; as män… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
RYSVICUM i. e. RYSWYK — RYSVICUM, i. e. RYSWYK pagus celebris, et peramoenus Hollandiae, suburbanus Hagae Comitum, Potentissimi, Augustissimi, Felicissini, Serenissimi VILHELMI III. Magnae Britanniae Regis, Castro sumptuosissimo, magnificentissimo nobilitatus; in cuius… … Hofmann J. Lexicon universale
Liste de locutions latines — Cet article contient une liste de locutions latines présentée par ordre alphabétique. Pour des explications morphologiques et linguistiques générales, consulter l article : Expression latine. Sommaire A B … … Wikipédia en Français
Gott — 1. Ach du grosser Gott, was lässt du für kleine Kartoffeln wachsen! – Frischbier2, 1334. 2. Ach Gott, ach Gott, seggt Leidig s Lott, all Jahr e Kind on kein Mann! (Insterburg.) – Frischbier2, 1335. 3. Ach, du lieber Gott, gib unserm Herrn ein n… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
Declinaisons latin — Déclinaisons latines Les déclinaisons latines sont au nombre de cinq et disposent chacune de six cas (nominatif, vocatif, accusatif, génitif, datif et ablatif). Un septième cas, le locatif, vestige du latin archaïque, a subsisté en latin… … Wikipédia en Français
Declinaisons latines — Déclinaisons latines Les déclinaisons latines sont au nombre de cinq et disposent chacune de six cas (nominatif, vocatif, accusatif, génitif, datif et ablatif). Un septième cas, le locatif, vestige du latin archaïque, a subsisté en latin… … Wikipédia en Français
Déclinaisons Latines — Les déclinaisons latines sont au nombre de cinq et disposent chacune de six cas (nominatif, vocatif, accusatif, génitif, datif et ablatif). Un septième cas, le locatif, vestige du latin archaïque, a subsisté en latin classique dans quelques… … Wikipédia en Français
Déclinaisons latines — Pour consulter un article plus général, voir : Latin#Grammaire. Les déclinaisons latines sont au nombre de cinq et disposent chacune de six cas (nominatif, vocatif, accusatif, génitif, datif et ablatif). Un septième cas, le locatif, vestige… … Wikipédia en Français